سرکه انگبین یکی از نوشیدنی های بسیار سالم که در واقع نوشابه بومی ایرانی ها محسوب میشود که این روزها با ورود نوشابه های گازدار و ناسالم به سبد غذایی خانواده ها، مصرف سکنجبین رونق گذشته را ندارد. سرکه انگبین یا سکنجبین یک نوشیدنی ایرانی و بسیار خوشمزه است که این قابلیت رو داره جایگزین نوشابه و نوشیدنی های مضری شود که این روزها سلامتی ما رو تهدید می کنند. عسل طبیعی و سرکه دو محصول خوشمزه باکلی خواص و ارزش تغذیه ای است که توجه به اون ها می تونه سلامتی ما رو تضمین کنه. اگه دوست دارید با این نوشابه ایرانی بیشتر آشنا بشید با ما همراه بشید:
سکنجبین معرب کلمه پارسی سکنگبین است. این واژه از دو کلمه «سِک» به معنای سرکه و «انگبین» به معنای شهد یا عسل ترکیب شده‌است. سکنجبین‌ها از اشکال دارویی مهم طب سنتی ایران‌اند که دارای کاربرد فراوان در دستوران حفظ سلامتی و نسخ درمانی هستند. شیخ‌الرئیس، ابوعلی‌سینا آن را دستاورد حکمای فارسی‌زبان می‌داند که از این طریق به یونانی‌ها رسیده‌است.
سکنجبین از دیرباز یکی از معروف‌ترین شربت‌های ایرانی بوده و ترکیب کاهو و سکنجبین به‌عنوان یک میان وعده لذیذ و سالم یا ترکیب آن با خیار و آبلیمو به‌عنوان یک نوشیدنی خوشمزه برای فرونشاندن عطش روزهای گرم تابستان استفاده می شده‌است . در تهیه‌ی سکنجبین به جای عسل گاها از شکر نیز به‌عنوان شیرین‌کننده استفاده میشود و در این صورت به آن سکنجبین شکری گفته میشود اما قطعاً ارزش تغذیه‌ای و خواص دارویی سکنجبین عسلی را نخواهد داشت و توصیه میشود جهت تهیه این شربت اصیل ایرانی از عسل‌های طبیعی استفاده شود تا علاوه بر طعم و مزه‌ی بهتر ارزش تغذیه‌ای بیشتری نیز داشته‌باشد.
سکنجبین در کشورهای اروپایی و آمریکا به اُکسیمل شناخته میشود و در همان کشورها نیز به‌عنوان یک شربت اصیل ایران باستان معروف است که برای قرن‌های متمادی در درمان طیف وسیعی از بیماری‌ها از مشکلات دستگاه تنفسی‌و‌گوارش تا بیماری‌ها‌ی قلب‌و‌عروق، تب و گلودرد مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. کلمه اُکسیمل به معنای اسید (اکسی) و عسل (مل) است و ساده‌ترین ترکیب آن از نسبت‌های مساوی عسل و سرکه‌ی طبیعی سیب تهیه میشود. در نسخه‌های طب سنتی دستورهای مختلفی به نسبت‌های مختلف عسل و سرکه و گاها با سایر گیاهان دارویی ارائه شده‌است اما روش عمومی تهیه سکنجبین از یک واحد سرکه طبیعی سیب، 2 واحد عسل طبیعی و 4 واحد آب سالم تشکیل شده‌است که بایستی هر سه جز با هم مخلوط شده و در درون ظرف مسی حرارت داده شود تا آنقدر بجوشد تا به یک چهارم برسد و مدام کف‌گیری شود تا به قوام مدنظر برسد.
می‌توان از عرق نعناع و یا برگ نعناع تازه جهت طعم مطلوب‌تر نیز استفاده کرد. لازم به ذکر است از آن جایی که در تحقیقات علمی جدید حرارت‌دادن عسل توصیه نمی‌شود می‌توان در مرحله آخر و بعد از ولرم شدن مخلوط سرکه و آب (دمای حدود 50 درجه) عسل به آن افزوده شود. مصرف عمومی سکنجبین به‌صورت روزانه یک استکان بعد از هر وعده غذایی است اما برای مصارف درمانی حتما از پزشک متخصص طب سنتی مشورت بگیرید.
مهمترین خواص درمانی سکنجبین:
از ديدگاه حكماي طب سنتي، سكنجبين به‌عنوان يك تركيب حافظ صحت شناخته شده‌است عمدة كاربرد درماني سكنجبين، درمان بيماري هاي با غلبه گرمي و خشكي است. درمان کبدچرب، رفع سردرد، رفع عطش، کاهش غلظت خون و مفید برای مشکلات دستگاه گوارش و قلب و عروق اثر ترکیبی عسل و سرکه سیب، نقش بسیار موثری در کاهش چربی‌های مضر و افزایش چربی خوب در بیماران مبتلا به چربی خون دارد.
توصیه می شود این نوشابه سالم رو که دستور تهیه بسیار ساده ای هم داره در خونه به صورت تازه تهیه کنید. البته توجه داشته باشید در تهیه سکنجبین حتما از عسل و سرکه طبیعی استفاده کنید و طرز تهیه سنتی آن در درون ظروف مسی نیز قطعا اهمیت بالایی دارد. اگر دستور تهیه خاص و یا تجربه ای از مصرف سکنجبین دارید حتما با ما در میان بگذارید و اگر سوالات تخصصی بیشتری در این زمینه دارید می تونید با کارشناسان آقای عسل تماس بگیرید و به طور ویژه راهنمایی بشید. مواظب سلامتی تون باشید
منبع: کتاب دانستنی های محصولات زنبورعسل؛ تالیف مهندس محمد رفاهی
