اگر زنبورعسل در یک مرتع اکثریت شهد را از یک گیاه خاص جمع آوری کرده باشد عسل تولیدی کندو دارای رنگ، عطر و طعم ویژه ای است و به عنوان عسل تک گیاه ارائه می شود. برای تولید عسل تک گیاه در یک مرتع بایستی تراکم گیاه خاص (مثلا گشنیز یا آویشن) بالا باشد و فعالیت چراروی زنبورعسل به صورت غالب روی آن گیاه باشد. به طور مثال در یک منطقه که چند صد هکتار گیاه گشنیز کشت شده باشد زنبورداران با استقرار کندوها در مراتع گشنیز در موسم گلدهی آن اقدام به برداشت عسل تک گیاه گشنیز می نمایند.
زنبورهای عسل جهت مدیریت انرژی و زمان جهت جمع آوری شهد از رفتار خاصی پیروی می کنند که محققین به آن وفاداری گل نام می برند. زنبورعسل سعی دارد با صرف کمترین انرژی بیشترین راندمان را داشته باشد در نتیجه در یک مرتع که ده ها گونه گیاهی در موعد گلدهی است سعی در بازدید گل هایی دارد که بیشترین تراکم و بیشترین شهد را تولید می کند. به طور مثال در یک مرتع که گل ها مختلف یونجه، خارشتر، چوبک و علف پرستو باشد از آن جایی که یونجه در سطح وسیع کشت شده است اغلب فعالیت زنبورعسل بر روی گل های یونجه صورت می گیرد و به میزان کمتر سایر گل ها بازدید و شهد آن ها به کندو منتقل میشود. عسل تولیدی این کندوها رنگ روشن و دارای عطر و طعم منحصربفرد عسل یونجه خواهد بود.
عسلهای طبیعی بر اساس منشأ گیاهی به دو دسته کلی عسل تکگیاه و عسل چندگیاه تقسیم میشوند. در حدود 60 درصد عسل تولیدی در دنیا به عنوان عسل چندگیاه و 40 درصد به صورت تک گیاه برداشت می شود. عسل های چندگیاه که به عسل چهل گیاه، عسل کوهی و یا گاها عسل هزارگیاه شناخته می شود در تولید آن شهد گیاهان زیادی موثر است. عسل های چندگیاه با توجه به منطقه تولید به سه دسته کلی عسل چند گیاه کوهستان، عسل چند گیاه دشت و عسل چندگیاه جنگل شناخته می شود. عسل های چندگیاه از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است و در سال های مختلف بسته به تنوع شهد گیاهان مختلف رنگ، عطر و طعم متفاوتی می تواند داشته باشد.
اگر زنبورعسل در یک مرتع با تراکم بالای یک گیاه همچون کنار و یا گشنیز مستقر شده باشد چون غالب فعالیت زنبورعسل بر روی گل های کنار و یا گشنیز صورت می گیرد عسل تولیدی به صورت تک گیاه قابل برداشت است. البته برداشت عسل تک گیاه در همه مراتع ایران امکان پذیر نیست و در مراتع کوهستانی که غالبیت یک گیاه خاص وجود ندارد همچون مراتع کردستان و آذربایجان بیشتر عسل تولیدی به صورت چندگیاه عرضه می شود. در حدود 60 درصد عسل تولیدی در ایران به صورت چندگیاه و 40 درصد نیز به خاطر غالبیت شهد یک گیاه خاص به صورت تک گیاه تولید می شود.
تفاوت در پوشش گیاهی و آب و هوای این دو منطقه است. در عسل چندگیاه کوهستان که در ارتفاعات کوهستای برداشت می شود تنوع بی نظیری از گیاهان دارویی که اغلب مورد علاقه زنبورعسل است وجود دارد و آب و هوای بکر موجب برداشت عسل با کیفیت می شود. از مهمترین گیاهان دارویی کوهستان که برای زنبورعسل ارزشمند است می توان به گونه های گون، آویشن، کنگر، پونه سا، سنبله ای، چوبک، کلاه میرحسن، برازمبل، کما، جاشیر و .. اشاره کرد. در عسل چند گیاه دشت تنوع گیاهان کمتر بوده و گیاهانی همچون خارشتر، یونجه، باکو، چوبک، کهورک، کهور و .. بیشترین تراکم را دارند. هر دو عسل های چندگیاه کوهستان و دشت از کیفیت بسیار بالایی برخوردار است.
در برخی از عسل ها از جمله عسل مرکبات و گاها برخی از عسل های بهاره به جهت رطوبت بالای محیط در مناطق شمالی عسل تولیدی رطوبت بالاتری دارد. البته که این میزان رطوبت کاملا در حد استاندارد است و مشکلی ندارد. اما به طور کلی عسل های مناطق گرم و خشک رطوبت کمتری در مقایسه با عسل های مناطق معتدل و مرطوب دارند. توجه داشته باشید برای تعیین رطوبت و غلظت عسل حتما در دمای اتاق و 25 درجه سانتی گراد بررسی شود. عسل به خاطر ترکیب ویژه ای که دارد در دماهای بالاتر گرانروی بالاتر دارد و شل تر به نظر می رسد اما در دماهای پایین همچون یخچال کاملا سفت و غلیظ به نظر می رسد.
این تفاوت طعم کاملا طبیعی است به جهت تفاوت در مرتع و عسلی که از زنبوردار خریداری شده است تا حدی تفاوت در طعم و عطر و حتی رنگ مشاهده می شود. از آن جایی که در مراتع مختلف تنوع گیاهی مختلفی وجود دارد ترکیب و تنوع شهد گل ها حتی در عسل های تک گیاه وجود دارد و این کاملا طبیعی است. در عسل های چندگیاه این موضوع بیشتر مشاده می شود اما در عسل های تک گیاه به جهت غالبیت شهد آن گیاه این مورد کمتر است. نتیجه گیری آن که هرآنچه طبیعت در اختیار زنبورعسل قرار داده باشه ما از کندو برداشت می کنیم و تمام سعی ما این است که عسل تولیدی زنبورعسل را با کمترین کاهش کیفیت در اختیار شما قرار دهیم. عسل همچون نوشابه پپسی و کوکالا نیست که همیشه طعم و رنگ یکسان داشته باشد. عسل ترکیب هوشمندانه ای از شهد گیاهان مختلف یک مرتع است و تحت تاثیر آن عطرو رنگ و طعم می تواند متفاوت باشد
به دلیل ارتباط وسیع با زنبورداران متعهد سراسر ایران و حذف واسطه ها و حاشیه سود پایین امکان تولید و عرضه با کیفیت ترین عسل های ایران با قیمت منطقی و منصفانه وجود دارد. با این وجود سعی ما همیشه بر این بوده که عسل های با کیفیت زنبورداران را با قیمت های بالاتر در مقایسه با سایر همکاران خرید نماییم و معتقدیم که ارزش واقعی قیمت عسل های طبیعی ایران بالاتر از این است اما به جهت مشکلات اقتصادی خانوار ایرانی و در جهت آشتی کردن با عسل های طبیعی ایران سعی در سود کمتر و عرضه عسل با قیمت های مناسب تر داریم.
توصیه می شود که عسل در نوشیدنی های داغ همچون دم نوش حل نشود اما در دماهای پایین تر و دمای زیر 45 درجه سانتی گراد که اصطلاحا ولرم نامیده می شود هیچ مشکلی ندارد.
خیر به هیچ وجه – در تابستان می توان از عسل های با طبع سردتر همچون عسل بهاره، عسل گشنیز، عسل کنار و یا عسل گون و مرکبات استفاده کرد. در روزهای گرمتر تابستان می توان از سرکه انگبین به عنوان نوشابه اصیل ایرانی ها جهت رفع عطش و گرمای بدن استفاده نمود.
تنها تفاوت در گل هایی است که زنبورعسل شهد آن ها را جمع آوری کرده است. زنبورداران با استقرار کلنی های زنبورعسل در مراتع با تنوع گیاهی مختلف عسل های با عطر، طعم و منشا گیاهی متفاوتی را برداشت می کنند. ب طور مثال با استقرار کلنی های زنبورعسل در باغات مرکبات، عسل مرکبات و یا در مزارع گشنیز، شوید و یونجه به ترتیب عسل های گشنیز، شوید و یونجه برداشت می شود.
خیر، رُس بستن، شکرک زدن، کریستاله شدن، جامد و بلوری شدن همگی یک معنا دارند و یک فرآیند فیزیکی محلول های اشباع از قندها از جمله عسل است و هیج ارتباطی به کیفیت عسل ندارد. براساس رُس بستن عسل نمی توان تقلبی و یا طبیعی بودن عسل راتعیین کرد. تعیین کیفیت عسل تنها در آزمایشگاه های تخصصی عسل امکان پذیر است.
خیر، رُس بستن عسل یک ویژگی فیزیکی و فرآیند طبیعی است و ارتباطی به کیفیت آن ندارد و به هیج وجه نشان از تقلبی بودن عسل ندارد. همه عسل های طبیعی، تقلبی و حتی زنبورندیده بعد از مدتی بسته به ترکیب قندی شان بعد از چند روز تا چند سال جامد می شوند. براساس رُس بستن عسل امکان تعیین کیفیت عسل و تفکیک عسل های طبیعی از عسل های تقلبی وجود ندارد.
بسته به منشا گیاهی عسل و در ادامه ترکیب قندی، میزان رطوبت و شرایط نگهداری عسل مدت زمان رُس بستن عسل از چند روز تا چند سال متغییر است. عسل در دماهای پایین تر زودتر شکرک می زند. عسل های خارشتر، یونجه و کلزا بعد از چند هفته و عسل های اقاقیا، قنقال و کنار تا چند سال مدت زمان رُس بستن شان طول می کشد.
طعم عسل ها تا حدی می تواند سلیقه ای باشد و با توجه به تنوع عسل های تک گیاه در ایران تعیین خوش طعم ترین عسل کمی سخت است اما با این وجود عسل های اقاقیا، مرکبات، قنقال، زنجیرخار و عسل کنار طعم بسیار خوبی دارند. البته که پیشنهاد ما مراجعه به گالری آقای عسل و تست کردن عسل ها به لحاظ طعم و عطرشون هست.
مصرف عسل در کودکان زیر یک سال به دلیل نگرانی هایی بابت ابتلا به بیماری بوتولیسم وجود دارد و توصیه می شود که در شیرخواران و کودکان زیر یک سال عسل مصرف نشود. اما کودکان بالای یک سال می توانند عسل های طبیعی، سالم و خام را به تدریج از مقادیر کمتر مصرف نمایند و هیچ مشکلی نمایند. مصرف یک قاشق مربا خوری عسل در روز برای کودکان مجاز است.
مصرف متعادل عسل توصیه ما است. روزانه یک تا سه قاشق غذاخوری عسل های طبیعی و با کیفیت و عدم مصرف سایر شیرین کننده های مضر همچون قند و شکر در بلندمدت تاثیر مطلوبی بر سلامت عمومی شما خواهد داشت.
قطعا افراط و تفریط در هر امری پسندیده نیست حتی در مصرف عسل! البته گزارشات علمی در ارتباط با مضرات زیاد مصرف عسل ارائه نشده است اما توصیه کارشناسان عسل مصرف متعادل و مطلوب عسل است. البته در عسل های بی کیفیت مصرف زیاد آن نگرانی هایی بابت افزایش قند خون، پوسیدگی دندان ها، چاقی و .. از عوارض آن است.
انجام آزمون های مختلف همچون تعیین قندهای قبل از احیاء، میزان ساکارز، میزان پرولین، دیاستاز و بررسی آنالیز حسی و ارگانولپتیک عسل و در نهایی تحلیل نتایج آزمون توسط کارشناسان عسل کیفیت عسل سنجیده می شود.
تنها راه تشخیص و کیفیت سنجی عسل در آزمایشگاه های تخصصی عسل و انجام آزمون های فیزیکوشیمیایی، حسی و ارگانولپتیک و در ادامه تحلیل این نتایج توسط کارشناسان عسل است و سایر روش های ارائه شده به هیچ وجه امکان تشخیص کیفیت عسل را ندارد.
عسل به جهت ماهیت و غنی بودن از قندهای ساده و زودهظم در افزایش قند خون موثر است اما بایستی توجه داشت در صورتی که بیمار قند خون کنترل شده ای داشته باشد با نظر پزشک متخصص می توان عسل های طبیعی، سالم و خام رو جایگزین سایر شیرین کننده هایی اعم از قند و شکر نمود تا علاوه بر تامین منابع قندی مورد نیاز روزانه تاثیرات مطلوب آن در بلندمدت از جمله کاهش عوارض و علائم بیماری دیابت و حتی کاهش قند خون را در بلندمدت در پی داشته باشد.
عسل یک ترکیب پیچیده و متنوع از بیش از 45 قند مختلف و غنی از انواع ویتامین ها، آمینواسیدها، املاح معدنی، پلی فنول ها و .. است که ارزش تغذیه ای بسیار بالایی دارد و مصرف متعادل عسل های طبیعی، سالم و خام در بلند مدت می تواند در جلوگیری از ابتلا به بیماری دیابت و حتی کاهش عوارض و علائم دیابت بسیار موثر باشد.
درمان دیابت خیر اما در بین عسل های مختلف عسل طبیعی و خالص کنار، زول، اقاقیا و چندگیاه کوهستان به صورت تجربی تاثیر مطلوبی در کاهش قند خون در بلند مدت، کاهش مقاومت به انسولین و کاهش عوارض قند خون بالا بر سایر اندام ها داشته است. در هر صورت بایستی بدانید که عسل یک ترکیب اشباع از قندها است و مصرف آن بایستی به صورت متعادل و مناسب باشد.
بله – مصرف در مقادیر کمتر توصیه می شود. مصرف روزانه یک تا دو قاشق غذاخوری عسل برای بزرگسالان توصیه می شود.
برای مصارف داخلی بهتر است عسل های تازه مصرف شود اما در درمان زخم و سوختگی ها به صورت پماد عسل های کهنه نیز اثر خوبی دارند.
بستگی به منابع شهد گل ها دارد و تفاوت محسوسی به این جهت ندارد. بایستی نوع عسل مورد بررسی قرار گیرد. اما به طور کلی عسل های بهاره دارای رنگ روشن تر و مصارف روزانه بهتر است اما عسل های تابستانه به جهت برداشت در مناطق کوهستانی و تنوع گیاهان شهدزا رنگ تیره تر، عطر و طعم تندتر و برای مصارف دارویی و درمانی ارجحیت دارد. با این وجود بررسی دقیق منوط به تشخیص نوع عسل به لحاظ تک گیاه یا چندگیاه است.
به طور کلی خیر اما بهتر آن است که عسل ها ترجیحا تازه مصرف شود و عسل های زیر دو سال جهت مصرف ارجحیت دارند. عسل به مرور زمان در اثر شرایط نگهداری کیفیت آن کاهش می یابد.
به طور معمول ذخیره زمستانی زنبورها عسل تولیدی خود کندوها است که در هنگام برداشت عسل چند قاب عسل برای زمستان گذرانی کندوها باقی گذاشته می شود اما در صورت تنش های دمایی و شرایط آب و هوایی سرد که نیاز غذایی زنبورعسل افزایش می یابد به صورت کمکی تغذیه با خمیر شیرین نیز انجام می شود.
براساس نظرات کارشناسان طب سنتی عسل های با منشا گیاهی مختلف دارای طبع متفاوتی هم هستند. البته بایستی توجه داشت که طب کلی عسل گرم و خشک است اما در عسل های مختلف بسته به یکدیگر عسل های دارای طبع گرمتر می توان به عسل آویشن، گل کبود، جاوشیر، چندگیاه کوهستان، اسطوخودوس و .. اشاره کرد و عسل های با طبع سردتر می توان به عسل های خارشتر، عسلک ترنجبین، عسل زرشک، عسل گشنیز، عسل کنار و عسل عناب اشاره کرد.
الزاماً بر اساس رنگ عسل نمیتوان به طبیعی یا تقلبی بودن عسل پی برد. اگرچه متخصصین بر اساس رنگ عسل اطلاعاتی در زمینه منشأ گیاهی آن بهدست میآورند رنگ عسل بسته به منشا گیاهی آن و عوامل رنگزای شهد از روشن تا تیره متغیر است. برای مثال عسل اقاقیا دارای رنگ زلال و آبگون هست و هرچه میزان غالبیت شهد اقاقیا در عسل بیشتر باشد رنگ عسل روشنتر است و یا اینکه رنگ عسل آویشن قهوهای تا قرمز عقیقی است. اگرچه تنوع رنگ عسلهای طبیعی از روشن تا سیاه متغییر است و الزاما نمی توان عنوان کرد که عسل تنها بایستی رنگ روشن و یا تیره داشته باشد اما رنگ عسل در آزمایشگاه و برای کارشناسان عسل حاوی اطلاعات ارزشمندی از منشا گیاهی و کیفیت آن میباشد که این امر نیازمند تجربه و دانش عسل شناسی است.
ازآنجایی که عسلهای ایران اغلب در مراتع کوهستانی و دشت ها و بهدور از نهادههای شیمیایی مانند سموم و کودها تولید میشوند تقریباً میتوان گفت مشکل آلودگی سموم کشاورزی در آن منتفی است. در کشورهای اروپایی و آمریکا به دلیل اینکه عسلها اغلب در مزارع و باغات تولید میشوند نگرانیها در مورد آلودگی به سموم کشاورزی بهجا و حائز اهمیت است؛ اما در زنبورداری ایران تقریباً این نگرانیها وجود ندارد. در این شرایط زنبورداران میتوانند با ارائه روشهای مدیریتی دوستدار محیطزیست و استفاده از داروهای ارگانیک جهت کنترل آفات کندو، نسبت به تولید عسل ارگانیک اقدام نمایند. برخی از زنبورداران کشور که تعدادشان هم کم نیست و در سال های اخیر نیز افزایش یافته است خود را ملزم به تولید عسل طبیعی و سالم می دانند و با کسب نمودن دانش فنی و لازم اقدام به تولید عسلهای با کیفیت تر نموده اند. مصرف کنندگان می توانند با خرید عسل ازاین واحدها، زنبورداران را به تولید سالم و با کیفیت تر ترغیب نمایند.
در نوع مدیریت زنبوردار در استفاده از داروهای ارگانیک و مدیر بهتر کلنی ها جهت تولید عسل سالم و عاری از باقی مانده ها و آلاینده ها، استقرار کلنی ها در مراتع بکر و بدور از آلودگی های شیمیایی و تولید عسل طبیعی و سالم
تمامی عسل های آقای عسل کاملا طبیعی است به این معنا که زنبورعسل تنها از شهد گل ها تغذیه کرده است. تولید و عرضه عسل های شکری در مجموعه آقای عسل به هیج عنوان صورت نمی گیرد.
تنوع بسیار بینظیر گونههای گیاهی (بیش از ۸۰۰۰ گونه شناسایی شده) و اقلیمهای متعدد (۱۱ اقلیم از ۱۳ اقلیم) و طبیعت چهارفصل در ایران، موجب تولید طیف گستردهای از عسلهای باکیفیت و منحصربهفرد در ایران شده که به لحاظ رنگ، طعم، عطر، مواد مؤثر و خواص دارویی و درمانی تفاوتهای زیادی دارند. به لحاظ علمی هیچیک از عسلهای ایران برتری مطلق بر یکدیگر ندارند و هرکدام از آنها بسته به مواد مؤثرشان، علاوه بر خواص عمومی عسل، دارای خواص دارویی ویژهای نیز هستند. تعیین اثرات دارویی این عسلها منوط به تحقیقات علمی است. البته بر اساس ذائقه و سلیقه مشتری، معمولاً افراد عسل خاصی را بر دیگری ترجیح میدهند بهعنوان مثال در مناطق جنوب کشور عسل کنار، در استان تهران عسل آویشن و در استان خراسان عسل اسطوخودوس طرفداران زیادی دارد. بهطورکلی عسلهای مناطق خشک و نیمهخشک، به دلیل وجود میزان بیشتری از مواد مؤثر در شهد گیاه، در مقایسه با عسلهای مناطق مرطوب، دارای عطر بیشتر و رطوبت کمتری هستند. در مجموع همه عسلهای طبیعی، سالم و خام ایران کیفیت بالایی دارند و افراد میتوانند بر اساس ذائقه و نیاز خود انتخاب درستی از میان گونههای مختلف داشته باشند.
تنوع بسیار بالای گیاهان شهدزا و مؤثر در تولید عسل که اغلب جزء گیاهان دارویی و معطر هستند، باعث شده که طیف بینظیری از عسلهای باکیفیت در ایران تولید شود. علاوه بر این ویژگیهای خاص آب و هوایی و اقلیمی باعث شده که اغلب عسلهای ایران در مراتع کوهستانی و دشتهایی تولید شود که هیچگونه ارتباطی با نهادههای شیمیایی اعم از سم و کود ندارند. به همین جهت میتوان ادعا کرد که عسل طبیعی تولید شده در زنبورستانهای ایران، علاوه بر تنوع، به لحاظ عاری بودن از باقیماندههای شیمیایی نیز کیفیت مطلوبی دارد و جز باکیفیت ترین عسلهای تولیدی در دنیا محسوب میشود. البته به جهت ارزش بسیار بالای عسل در فرهنگ دینی و ملی ما، متاسفانه یک سری از سودجویان اقدام به عرضه عسلهای تقلبی نموده اند و قطعا حساب این عسلها از عسلهای طبیعی تولیدی شده در زنبورستان های کشور جداست. مصرف کنندگان می توانند با لحاظ کردن عطر و طعم عسل و با اولویت عسلهای تولیدی در منطقه خود نسبت به خرید عسلهای با کیفیت از زنبورداران محلی و یا فروشگاه های تخصصی عسل اقدام نمایند.
یکی از سؤالات بسیار رایجی که همیشه برای عموم مردم مطرح است، این است که یک فرد عادی روزانه مجاز به مصرف چه میزان عسل است؟ آیا مصرف نامحدود عسل توصیه میشود؟ البته که بههیچوجه؛ در مصرف عسل نیز همچون سایر مواد غذایی بایستی ملاحظاتی داشت. بر اساس یک قاعده کلی بسیار ساده هر فرد معمولی با رژیم متعادل و نرمال مجاز است روزانه حداکثر ۱۰ قاشق چایخوری معادل ۵۰ میلیگرم عسل مصرف نماید. اگرچه این میزان بر مبنای دیدگاه پزشکی _که با اطلاعات علمی پشتیبانی میشود_ نیست و تنها بهصورت تجربی توسط افراد متخصص حوزه عسل بیان میگردد. بر اساس نظر آقای دکتر رون فسندن در کتاب انقلاب عسل؛ بهطورکلی مصرف ۳ تا ۵ قاشق غذاخوری عسل در روز کافی است که میتوان یک تا دو قاشق غذاخوری را در وعده صبحانه همراه با شیر، یک قاشق غذاخوری را قبل از خواب و یک یا دو قاشق غذاخوری را نیز در میان وعده همراه با کیک و میوههای پختهشده مصرف کرد. بهطورکلی هر فرد مجاز است که حداکثر ۱۰ درصد میزان کالری روزانه را از قندهای ساده همچون عسل تأمین نماید (میزان کالری روزانه یک فرد عادی در روز حدود ۱۸۰۰ تا ۳۰۰۰ کالری) و ازآنجاییکه هر قاشق غذاخوری عسل در حدود ۶۰ کالری انرژی دارد بنابراین ۱۸۰ تا ۳۰۰ کالری انرژی روزانه میتواند از عسل تأمین شود؛ که در این شرایط بایستی عسل را جایگزین سایر قندهای ساده از جمله شکر سفید (ساکارز) و سایر شیرینکنندههای حاوی فروکتوز و گلوکوز از جمله نوشیدنیها و نوشابه نمود.
گردهگل یکی از غنیترین و مقویترین مواد غذایی است که علاوه بر نقش بسیار مهمی که در تغذیه زنبورعسل دارد، در سبد غذایی انسان نیز از اهمیت و ارزش بسیار بالایی برخوردار است؛ چنانکه در منابع علمی معتبر از آن بهعنوان غذای کامل نام برده میشود. مهمترین ترکیبات گردهگل را پروتئینها (متوسط ۲۳ درصد) کربوهیدراتهای قابل هضم (۳۰ درصد) قندها (۲۶ درصد) چربی (در حدود ۵ درصد) عناصر معدنی (۱٫۶ درصد) و ترکیبات فنولی (در حدود ۲ درصد) تشکیل میدهند. علاوه بر این بعضی ویتامینها خصوصاً ویتامینهای گروه B، آنزیمها، آمینواسیدها و سایر ریزمغذیهای ضروری بدن نیز در مقادیر کمتر در گردهگل شناسایی شده است. گردهگل علاوه بر نقش تغذیهای و مکمل غذایی، در طولانیمدت _به جهت تأمین ریزمغذیهای ضروری بدن_ از طیف وسیعی از بیماریها پیشگیری میکند و در واقع میتواند بهعنوان یک فرآورده گیاهی سالم و طبیعی اثرات دارویی و درمانی نیز داشته باشد. از مهمترین اثرات درمانی اثباتشده گردهگل، میتوان به درمان مشکلات پروستات در مردان، درمان آلرژی، کاهش کلسترول و چربی خون، تقویتکننده سیستم عمومی بدن، افزایشدهنده نیروی جسمی و جنسی، ضد کمخونی، اثرات آنتیاکسیدانی و ضد سرطانی، تنظیمکننده دستگاه گوارش بهویژه رودهها، تنظیم فشارخون، ضدالتهاب و درمان پوکی استخوان اشاره کرد. گردهگل به دلیل دارا بودن ویتامین ب کمپلکس، ویتامینهای دیگر، مواد معدنی، پروتئینها و مهمتر از آن آنتیاکسیدانهای مفید، با مولکولهای رادیکال آزاد که به سلولها آسیب میرسانند، مبارزه میکند.
در مورد افراد عادی که هیچگونه حساسیتی به مصرف گردهگل ندارند، میتوان روزانه تا دو قاشق سوپخوری (حدود ۱۰ تا ۳۰ گرم) و ترجیحاً یک دوره ۳۰ تا ۴۰ روزه گردهگل مصرف نمود. گردهگل را میتوان بهصورت جویدنی و یا جذب دهانی مصرف کرد. به این صورت که چند عدد دانه گرده را در دهان بگذارید تا بهخوبی با بزاق دهان مخلوط شده و به آرامی جذب شود. همچنین میتوانید گردهگل را همراه با نوشیدنیها اعم از شربت عسل، آبمیوهها و حتی شیر ولرم میل نمایید. استفاده از گردهگل همراه با انواع دسرها، نوشیدنیهای سرد و گرم، کیک و غذاهای سلامتمحور میتواند ارزش تغذیهای آنها را افزایش داده و سلامتی شما را در طولانیمدت تضمین نماید. از مصرف گردهگل تازه و باکیفیت غافل نشوید حتی اگر شده برای یک دوره یکماهه در فصل بهار!!
عسل مهمترین محصول زنبورعسل است که توسط زنبورهای کارگر تولید میشود؛ اما فعالیت زنبورهای کارگر منحصر به تولید عسل نبوده و محصولات ارزشمند دیگری همچون ژلرویال نیز تولید میکنند. به ژلرویال شاه انگبین، شیر زنبورعسل، شهد شاهانه و غذای ملکه هم میگویند. ژلرویال بسیار مغذی و نیروبخش است بهنحویکه از گذشتههای دور و در طب باستان، بهعنوان ژل سلطنتی و اکسیر جوانی مورد استفاده قرار میگرفته است. بر پایه تحقیقات دانشمندان مشخص شده که ژلرویال که بهعنوان یک ماده غذایی فراسودمند معرفی میشود، یکی از غنیترین مواد غذایی بیولوژیک با ارزش تغذیهای بسیار بالا و اثرات دارویی و درمانی متعدد است. درمان دیابت، کاهش فشار و چربی خون، بهبود دهنده زخم، ضد افسردگی و ضد رماتیسم اشاره کرد. پروتئینها و پپتیدها از دیگر مواد فعال بیولوژیک ژلرویال محسوب شده که موجب اثرات متعددی از جمله تنظیم فشارخون، خواص ضد باکتریایی، ضد التهابی، تقویت سیستم ایمنی و تکثیر کلاژن در بدن انسان میشود
بهترین زمان مصرف ژلرویال صبح و بهصورت ناشتا و به روش زیرزبانی است؛ بهاینترتیب که ژلرویال خام بهمدت 10 تا 30 ثانیه زیر زبان قرار گیرد تا بهصورت کامل در دهان حل شده و جذب زبانی صورت پذیرد. البته مصرف مخلوط ژلرویال و عسل نیز برای کسانی که طعم ژلرویال را نمیپسندند توصیه میشود. در این شرایط روزانه یک قاشق غذاخوری ژله عسل قابل استفاده خواهد بود. مصرف عمومی ژل رویال خام روزانه یک تا سه گرم در بزرگسالان و نصف این میزان برای کودکان پیشنهاد می شود. برای کسب اطلاعات بیشتر حتما با کارشناسان آقای عسل تماس بگیرید.
منبع: کتاب پرسمان محصولات زنبورعسل، محمد رفاهی