شاه انگبین، اکسیر جوانی و ژله سلطنتی و طعام الملکه از نام های دیگر ژل رویال است که در کشور مرسوم میباشد.
زنبورهای کارگر جوان در سنین 6 تا 16 روزگی بیشترین میزان ترشح ژل رویال از غدد آرواره ای و شیری دارند – البته در برخی از منابع 3 تا 12 روز نیز ذکر شده است اما به طور کلی زنبورهای کارگر جوان بیشترین میزان تولید ژل رویال را دارند اما به تدریج با رشد و نمو زنبور کارگر ترشح تولید ژل رویال توسط غدد هیپوفارنژیال کاهش یافته و تولیدات دیگری از جملات آنزیم دیاستاز و اینورتاز توسط این غدد جهت فرآوری عسل ترشح می شود.
ژل رویال (اکسیر جوانی) به لحاظ آنزیم ها غنی نیست و برخی از آنزیم ها از جمله گلوکوز اکسیداز، فسفاتاز و کولین استراز در ژل رویال شناسایی شده است اما طیف متعددی از ویتامین ها و به خصوص ویتامین های گروه B از جمله ویتامین B1 (تیامین)، ویتامین B2 (ریبوفلاوین)، ویتامین B3 (نیاسین)، ویتامین B5 (پنتوتنیک اسید)، ویتامین B6 (پیریدوکسین) و ویتامین H (بیوتین) به طور قابل ملاحظه ای در ژل رویال وجود دارد.
به طور متوسط در ژل رویال در حدود 60 تا 70 درصد آب، 18-9 درصد پروتئین، 7-18 درصد قندها و 3-8 درصد چربی وجود دارد. و اسید چربی 10- هیدروکسی 2- دسنوئیک اسید به عنوان یکی از مواد فعال بیولوژیکی ژل رویال محسوب شده که به عنوان یک شاخص کیفی ژل رویال در بازارهای جهانی مورد آزمون قرار می گیرد.
خواش شگفت انگیز ژل رویال:
اثرات درمانی و دارویی بسیار متعددی در ارتباط با ژل رویال در منابع زنبوردرمانی نگارش شده است ااز اثرات ضدسرطانی تا درمان دیابت، درمان ناباروری و مشکلات جنسی و حتی بهبود سیستم ایمنی بدن و مشکلات دستگاه گوارش. اما اثرات تایید شده توسط پزشکان که در ارتباط با آزمون های بالینی به تایید رسیده است در کاهش کلسترول خون، افزایش HDL و کاهش LDL خون و اثرات آنتی باکتریال و آنتی بیوتیک آن است.
سایر اثرات دارویی ژل رویال اگرچه توسط برخی از کلینک های درمانی در چین و شوروی سابق زیاد استفاده می شود اما صرفا کارهای طب سنتی بوده است و براساس داده های بالینی و رفرنس شده در مقالات براثر پژوهش نیست. البته که این که در مقالات و رفرنس های علمی به شیوه بالینی و آزمایشگاهی ارائه نشده است به معنای انکار خواص دارویی ژل رویال نیست اما بایستی در توصیه آن ملاحظه بیشتری کرد.
میزان مجاز مصرف ژل رویال در منابع مختلف بسیار متفاوت است از روی 1 گرم تا 12 گرم در منابع مختلف ذکر شده است. اما مصرف روزانه 1 گرم ژل رویال خام و تازه برای افراد بزرگسال و نیم گرم برای کودکان بالای 5 سال مورد توافق همگی است اما در دوزهای بالاتر برای درمان های اختصاصی مورد استفاده قرار می گیرد که نیازمند تخصص و تجربه است.
با در نظر گرفتن این که تعداد روزهای مصرف بایستی 15 روز تا 30 روز باشد و در هر دوره مصرف نیز چند روز مصرف ژل رویال قطع شود. بهترین روش مصرف ژل رویال صبح و به صورت ناشتا و به روش زیرزبانی است به نحوی که ژل رویال خام در زیر زبان برای 10 تا 20 ثانیه قرار دهید تا به صورت کامل در دهان حل شده و جذب زبانی صورت بگیرد.
البته مصرف ژل رویال و عسل نیز برای کسانی که طعم ژل رویال را نمی پسندند قابل توصیه است که در این شرایط بایستی روزانه یک قاشق چای خوری ژله عسل مصرف شود.
اگر لاروهای بارور در سه روز اول توسط ژل رویال کارگری تغذیه شوند و در سه روز بعد با مخلوطی از عسل و گرده گل زنبور کارگر که در واقع ماده های عقیم هستند متولد می شوند و در تابستان به طور متوسط 45 روز عمر می کنند و در زمستان تا حدود 6 ماه اما اگر لاروهای بارور در تمام طول دوره لاروی با ژل رویال شاهانه تغذیه شوند ملکه ای متولد می شود که می تواند تا 7 سال عمر نماید که البته متوسط عمر اقتصادی آن 2 سال است و در زنبورداری مدرن بعد از 2 سال بایستی تعویض شود.
ژل رویال (اکسیر جوانی) به نور ، گرما و هوا حساس است و بایستی به صورت درب بسته در ظروف تیره رنگ و ترجیحا دوجداره نگهداری شود. ژل رویال به مدت 2 ماه می شود در یخچال نگهداری شود اما در مدت های طولانی تر حتما بایستی در فریزر نگهداری شود و ترجیحا طی یک سال مصرف شود.
