عسل به عنوان یک شیرین کننده طبیعی که اثرات دارویی تایید شده ای در طب سنتی ایرانی داشته همیشه به عنوان یک جز ثابت خیلی از داروها و ترکیبات طب ایرانی بوده است. عسل مزیت‌های فراوانی برای ترکیب با گیاهان دارویی داشته و باعث افزایش ماندگاری و اثرات هم افزایی تاثیرات دارویی محصول نهایی می شود. یکی از قدیمی ترین و خوشمزه ترین ترکیبات فایتوژنیک برپایه عسل، گل انگبین است. در ادامه این مقاله با ما همراه باشید تا به طور دقیق با این عسل فایتوژنیک آشنا بشید.
ویژگی و مزیت عسل های فایتوژنیک چیست؟
آرامش، عشق و رضایت برخی از احساساتی است که هنگام استنشاق رایحه‌ی گل رز در ما شکل می‌گیرد. برای هزاران سال گل رز در فرهنگ و آئین ملل مختلف نماد قدرت همراه با عشق و زیبایی بوده‌است. گل رز نه تنها روشی زیبا برای گفتن دوستت دارم است بلکه مزایای سلامتی فوق‌العاده‌ای برای جسم و روح ما دارد. یک راه عالی برای لذت‌بردن از عطر و خواص مفید گل رز تهیه یک ترکیب بسیار معطر و سرشار از خواص دارویی از گلبرگ‌های گل رز و عسل است. صدها گونه و واریته گل رز در جهان شناسایی شده‌اند و در تهیه داروهای گیاهی گونه‌هایی همچون گل محمدی Rosa damascene که دارای عطر فوق‌العاده ای هستند ارجحیت دارد. معجون گل انگبین نوعی عسل فایتوژنیک و یک فرآورده طب سنتی ایران است که البته در طب یونانی، چینی و آیورودا نیز استفاده می‌شود. گل انگبین مزاج گرم و تر دارد و از گلبرگ‌های گل محمدی و عسل تهیه می‌شود. گاهاً به جای استفاده از عسل در تهیه‌ی این معجون از نرمه قند یا شکر نیز استفاده می‌شود و آن را گُلقند می‌نامند و قطعاً خواص ترکیب با عسل را نخواهد داشت.
این فرآورده دارویی اثرات عسل طبیعی و گلبرگ‌های گل محمدی را توامان دارد و چه بسا اثر هم‌افزایی نیز داشته‌باشد. گلقند به دلیل وجود پلی‌فنول‌ها و ترپن‌های گوناگون و گلیکوزیدهای فلاونوئیدی و آنتوسیانین‌ها از اثرات آنتی‌اکسیدانی، ضد سرطانی، ضد التهابی، آنتی‌موتاژنی، ضد اضطراب، قابض، مسکن، مدر، ملین و مسهل برخوردار است.
روش تهیه گل انگبین ایرانی:
1- هشت فنجان گلبرگ گل محمدی تازه
2- عسل طبیعی، تازه و حرارت ندیده
3- بانکه شیشه‌ای با درب چفتی
در تهیه‌ی این معجون بایستی حتما از گلبرگ‌های تازه چیده شده استفاده کنید و استفاده از گل‌های رز گل‌فروشی‌ها به هیچ‌وجه توصیه نمی‌شود. سعی کنید گلبرگ‌ها را از کاسبرگ‌ها و نهنج گل جدا کنید و به خوبی آن‌را تمیز کنید و درون ظرف شیشه‌ای به‌صورت لایه‌ای بریزید. عسل را به روش بن‌ماری تا دمای حداکثر 40 درجه گرم کنید و بر روی گلبرگ‌های داخل شیشه بریزید. به وسیله‌ی یک قاشق، مخلوط عسل و گلبرگ‌ها را خوب هم بزنید و گلبرگ‌ها و عسل را به ترتیب اضافه کنید تا ظرف پر شود. قاعدتا گلبرگ‌ها بعد از مدتی بر روی سطح ظرف قرار می‌گیرند. تر کیب فوق را در یک محل گرم با دمای 25 تا 35 درجه به مدت یک ماه قرار دهید. بعد از این مدت معجون گل انگبین قابل مصرف خواهد بود.
دستور مصرف معجون گل انگبین برای بزرگسالان: یک تا دو قاشق مرباخوری، ۳ بار در روز، نیم ساعت بعد از غذا، کودکان بالای دو سال: یک قاشق چای‌خوری، ۳ بار در روز، نیم ساعت بعد از غذا بهتر است دارو را بعد از غذا تا حداکثر ۲۰ گرم مصرف نمود. بهتر است در مصارف درمانی حتما با دستور پزشک متخصص طب سنتی مصرف شود.
از نظر مزاجی این ترکیب طبع گرم و تر دارد و از دیدگاه طب سنتی ایران؛ مقوی هضم، ضدافسردگی، تقویت نیروی جنسی، ضد اسپاسم ، و ضد نفخ و ملین، رافع درد معده و سردی کبد، کاهش چربی و کلسترول بد خون و ضد آلزایمر است.
سعی کنید در تهیه این محصول از عسل طبیعی و گلبرگ های تازه گل محمدی استفاده کنید تا بیشترین تاثیر را داشته باشد. گاها به جای عسل از قند یا شکر نیز در تهیه این محصول استفاده می شود که قطعا اثرات گل انگبین را ندارد و به این محصول گلقند نیز گفته می شود. استفاده از غنچه های خشک شده و یا گلاب نیز گاها مرسوم است اما دستور تهیه اصولی گل انگبین ایرانی برپایه عسل طبیعی و گلبرگ تازه گل محمدی است. پیشنهاد ما برای نوع عسل انتخابی در تهیه گل انگبین، عسل گون گزانگبین و عسل چهل گیاه دشت است.
در صورت ارائه هرگونه سوال در زمینه این محصول می توانید با کارشناسان آقای عسل تماس بگیرید و اطلاعات تخصصی در این زمینه کسب نمایید.
منبع: کتاب دانستنی های محصولات زنبورعسل؛ تالیف مهندس محمد رفاهی
