"کُنار" یا "سدر" درختی از تیره عنابیان است که بیش از سه هزار سال عمر می کند.این درخت تیغ دار، نسبتاً کوچک که ارتفاع آن به 3 تا 8 متر می رسد. برگ ها سبز قلبی شکل و دارای رگبرگ های مشخص. میوه شفت گوشتدار، کروی، به بزرگی تقریباً یک گیلاس با هستۀ چوبی یا استخوانی می باشد. برگ های سائیده کنار را سدر گویندادامه مطلب
"شِکَرتیغال"(Echinops) سرده ای از گیاهان چندساله است. نام های دیگر آن در قدیم، قنقال، شکرتیار، خارشکر و تیغ قندک بوده است. این سرده در ایران ۵۴ گونه گیاه علفی چندساله خاردار دارد که معمولاً انحصاری ایران هستند. شکرتیغال به طور كلی گياهان خارداری هستند كه گل های آنها به طور مجتمع به شكل گلوله كروی شكل در انتهای ساقه ديده می شود.ادامه مطلب
گیاه کنگر سهندی، کنگر زاگرسی با نام علمی Cirsium haussknechtii از تیره کاسنی از جمله گیاهان شهدزای خوب در منطقه رویشی زاگرس است که به اسامی محلی کیوار، خارکیوار و خارشیه شناخته می شود.ادامه مطلب
شهد مایعی است مملو از قند که در درون گلها به منظور جذب گردهافشانها و یا در خارج از گلها، برای تغذیه جاندارانی که با گیاه رابطه همیاری دارند تولید میگردد. ترکیب شیمیایی شهد پیچیدهتر از یک ترکیب قندی ساده است و میتواند بسته به نوع گونه گیاهی، شرایط دمایی و اقلیمی ترکیبی متفاوت به لحاظ میزان و نوع ترکیبات داشته باشد گرچه عمده مواد تشکیلدهنده آن آب و مواد قندی ساده همچون فروکتوز، گلوکوز و ساکارز است. شهد توسط غدد شهددان یا نوشجای تولید میشود.ادامه مطلب
ایران، هفدهمین کشور پهناور دنیاست. مساحت این کشور به بیش از 165 میلیون هکتار و مساحت خشکیهای آن به بیش از 163 میلیون هکتار بالغ میشود. از نظر موقعیت جغرافیایی، ایران در نوار خشک و نیم خشک غرب آسیا، در عرض جغرافیایی شمالی 25 تا 40 درجه و طول شرقی 44 تا 63 درجه واقع شده و بخش وسیعی از فلات ایران را در بر میگیرد. رشتهکوههای البرز و هزارمسجد در شمال و شمال شرق ایران و رشتهکوه زاگرس در شمال غرب تا جنوب شرق ایران، از مهمترین رشتهکوههای کشور به شمار میرود.ادامه مطلب